HEV (snel)

Hepatitis E (Hepatitis E) is een acute infectieziekte die wordt overgedragen door ontlasting.Sinds de eerste uitbraak van hepatitis E in 1955 in India plaatsvond als gevolg van waterverontreiniging, komt het veel voor in India, Nepal, Soedan, Kirgizië van de Sovjet-Unie, Xinjiang en andere plaatsen in China.

HEV wordt afgevoerd met de uitwerpselen van patiënten, verspreid door contact in het dagelijkse leven en kan worden verspreid of een epidemie uitbreken veroorzaakt door besmet voedsel en waterbronnen.De piek van de incidentie is meestal in het regenseizoen of na overstromingen.De incubatietijd is 2~11 weken, met een gemiddelde van 6 weken.De meeste klinische patiënten zijn milde tot matige hepatitis, vaak zelfbeperkend, en ontwikkelen zich niet tot chronische HEV.Het treft vooral jonge volwassenen, waarvan meer dan 65% in de leeftijdsgroep van 16 tot 19 jaar, en kinderen hebben meer subklinische infecties.

Het sterftecijfer van volwassenen is hoger dan dat van hepatitis A, vooral voor zwangere vrouwen die aan hepatitis E lijden, en het sterftecijfer van infectie in de laatste drie maanden van de zwangerschap is 20%.
Na een HEV-infectie kan het immuunbescherming produceren om HEV-herinfectie van dezelfde stam of zelfs verschillende stammen te voorkomen.Er is gemeld dat anti-HEV-antilichamen in het serum van de meeste patiënten na revalidatie 4-14 jaar aanhouden.
Voor experimentele diagnose kunnen virusdeeltjes met een elektronenmicroscoop uit de ontlasting worden gevonden, kan HEV-RNA in fecale gal worden gedetecteerd met RT-PCR en kunnen anti-HEV IgM- en IgG-antilichamen in serum worden gedetecteerd met ELISA met behulp van recombinant HEV-glutathion-S-transferase-fusie-eiwit als antigeen.
De algemene preventie van hepatitis E is dezelfde als die van hepatitis B. Gemeenschappelijke immunoglobulinen zijn niet effectief voor passieve immunisatie in noodgevallen.